Ebeveyn-Çocuk İlişkisi

Çocuklar ani ve aşırı öfke tepkileri, kurallara uymama, yalan söyleme gibi davranışlar sergileyebilir ancak bu davranışlar çoğunlukla rastlantısal olarak meydana gelmez; kalıplaşmış ve öğrenilmiş yargıların, çevresel etkilerin ve duygusal ihtiyaçların birer yansımasıdır. Ebeveyn olarak cezalandırmak yerine “anlamaya” çalışmak öncelikli yaklaşım olmalıdır. Böylelikle hem çocuğunuza hem de aranızdaki ilişkiye onarıcı bir alan sunulmuş olur.

“Acaba bu davranışın arkasında nasıl bir duygu veyahut ihtiyaç var?” sorusuyla ilerlemek, zaman içerisinde yolunuzu aydınlatacak ve karmaşık düşünceleri çözmenizi sağlayacaktır. Ani ve yüksek tepkiler anlık çözüm üretimi gibi görünebilir ancak uzun vadede daha büyük sorunlar doğurabilir. Bu nedenle çocuğunuzun davranış dilini anlamak önemli bir anahtardır.

Çocuklar en temelde anlaşılmak, görülmek ve duygularına alan açılmasını ister. Bir çocuğun “zor” davranışları çoğu zaman bir yardım çağrısı olabilir. Bu nedenle çocuğunuzun davranışını bastırmak yerine, onunla duygusal bağ kurmak çok daha etkilidir. Çünkü bir çocuk en çok, kendisini kabul eden bir yetişkinin yanında özgürce gelişip kök salabilir. Ceza; geçici bir sessizlik yaratabilir ama öte yandan empati, çocuğun iç sesini duymanıza, güven duygusunu inşa etmenize ve uzun vadede gerçek bir değişim yaratmanıza olanak tanır.

Ebeveyn-çocuk ilişkisi konusunda daha fazla bilgi ve profesyonel destek için benimle iletişime geçebilirsiniz.